Jakie techniki stosuje fizjoterapeuta SI w pracy z dziećmi z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego?

Terapia integracji sensorycznej (SI) jest formą wsparcia skierowaną do dzieci, u których występują trudności w przetwarzaniu bodźców zmysłowych. Polega na dostarczaniu odpowiednich doświadczeń ruchowych i sensorycznych, aby wspierać rozwój funkcji poznawczych, ruchowych i emocjonalnych.

Przeczytaj również: Kuracja antycellulitowa — jakie działania warto wdrożyć?

Fizjoterapeuci i terapeuci SI pracują w oparciu o indywidualne potrzeby dziecka. Wczesna diagnoza oraz systematyczne zajęcia pozwalają lepiej zrozumieć, w jaki sposób dziecko reaguje na różne bodźce i jakie strategie mogą wspierać jego codzienne funkcjonowanie.

Przeczytaj również: WPC — dla kogo?

Metody wykorzystywane w terapii sensorycznej

W pracy z dziećmi stosuje się różne podejścia terapeutyczne, które mogą być łączone w ramach kompleksowego planu wsparcia.

Przeczytaj również: WPC — nie tylko dla kulturystów

• Integracja sensoryczna (SI) – ćwiczenia z fizjoterapeutą SI polegają na dostarczaniu kontrolowanych bodźców wzrokowych, słuchowych, dotykowych i ruchowych, co wspiera proces uczenia się organizacji wrażeń zmysłowych.
• Metody treningu słuchowego – np. metoda Tomatisa czy Johansena, które koncentrują się na pracy z percepcją dźwięków.
• EEG Biofeedback – technika, która umożliwia monitorowanie i uczenie się regulacji aktywności mózgu.
• Arteterapia i muzykoterapia – zajęcia twórcze, które wspierają rozwój emocjonalny i społeczny dziecka.

Każda z metod może pełnić inną rolę i jest dobierana w zależności od potrzeb rozwojowych dziecka.

Proces diagnostyczny i ocena funkcjonowania 

Zanim rozpocznie się terapię, przeprowadzana jest diagnoza, która obejmuje:

• zebranie wywiadu z rodzicami,
• ocenę zdolności motorycznych, komunikacyjnych i społecznych dziecka,
• obserwację reakcji na bodźce zmysłowe.

W przypadku podejrzenia trudności z przetwarzaniem sensorycznym wskazana jest konsultacja ze specjalistami, m.in. fizjoterapeutą SI, psychologiem czy logopedą. Interdyscyplinarne podejście pozwala na lepsze zrozumienie potrzeb dziecka i przygotowanie planu wsparcia.

Współpraca specjalistów 

W terapii sensorycznej istotne znaczenie ma współdziałanie różnych specjalistów. Fizjoterapeuci, psychologowie, logopedzi i pedagodzy często pracują równolegle, aby wspierać różne obszary rozwoju dziecka.

Takie podejście ułatwia wymianę informacji i koordynację działań, co sprzyja spójności całego procesu terapeutycznego. Dzięki temu wsparcie może obejmować nie tylko sferę ruchową, ale także emocjonalną i społeczną, co ma szczególne znaczenie w pracy z dziećmi.

Rola rodziny w terapii

Rodzice i opiekunowie odgrywają kluczową rolę w procesie wspierania dziecka. Regularne konsultacje ze specjalistami pozwalają im lepiej rozumieć potrzeby dziecka oraz stosować wskazówki także poza gabinetem terapeutycznym.

Włączenie rodziny w proces terapii sprzyja budowaniu odpowiedniego środowiska domowego, które wspiera rozwój dziecka i ułatwia utrwalanie efektów pracy terapeutycznej.

Podsumowanie

Terapia sensoryczna jest jednym z podejść wykorzystywanych w pracy z dziećmi, u których obserwuje się trudności w przetwarzaniu bodźców zmysłowych. Obejmuje różnorodne metody – od ćwiczeń ruchowych po techniki wykorzystujące dźwięk czy zajęcia artystyczne.

Jej skuteczność zależy od indywidualnego dostosowania planu terapii do potrzeb dziecka oraz współpracy różnych specjalistów. Włączenie rodziny w proces wsparcia ma również istotne znaczenie dla całościowej pomocy.